Historia
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1377 roku, kiedy to Ludwik Węgierski nadał wieś Dymitrowi z Goraja. W 1405 roku otrzymały ją córki Dymitra w wyniku podziału dóbr. Kolejni jej właściciele to: Szamotulscy, Świdwowie, Gorkowie (1540 r.). W 1596 roku Kocudza trafiła w ręce Jana Zamojskiego i w 1601 roku została do ordynacji.
W XVII wieku miejscowość została rozbudowana o dwie nowe części: Morgi i Borek.
Na początku XIX wieku, w Kocudzy powstała gmina.
W 1915 roku w okolicach wsi miały miejsce walki rosyjsko - austriackie.
W okresie międzywojennym powstał w Kocudzy posterunek policji, szkoła, agencja pocztowa oraz straż pożarna.
We wrześniu 1939 roku wieś została spalona przez wojska niemieckie. W okresie II wojny światowej na terenie gminy działała partyzantka BCh. W lecie 1943 roku wysiedlono z terenu gminy ok. 100 osób.
Po wojnie wybudowano szkołę, przeprowadzono elektryfikację, a w 1960 roku powstało tu stałe kino.
Na początku lat '80 zbudowany został kościół, a w 1987 roku założono tu parafię.
Obecnie Kocudza podzielona jest na trzy sołectwa.
- W 1582 r. areał ziemi uprawnej liczył ponad 11 łanów
- W XVII w. wieś zamieszkiwało 29 gospodarzy, był młyn i karczma
- W II poł. XVIII w. istniały w Kocudzy 3 karczmy, młyn i folwark
- W 1864 r. gmina liczyła 11 wsi
- W poł XIX w. Kocudza Dolna liczyła 1,5 tys. Mieszkańców
- W 1864 r. reforma uwłaszczyła ok. 210 gospodarzy (3,7 tys. mórg)
- W 1921 r. Kocudza liczyła już 416 domów i 2,4 tys. mieszkańców (razem z Kocudzą Górną)
- W 1955 r. gminę zamieniono na gromadę
Kocudza Górna
Miejscowość powstała w 1841 roku w wyniku osadzenia dwudziestu rodzin z okolicznych wsi, w szczególności z Kocudzy.
- W połowie XIX wieku powstała tu karczma.
- W 1897 roku wieś zamieszkiwało 118 osób.
- W 1964 roku zorganizowano jednostkę OSP.
Źródło: www.dzwola.lubelskie.pl